Jesienne wspomnienie z Doliny Baryczy

Zbli­ża sie poło­wa grud­nia. Rok temu o tej porze była już zima peł­ną gęba, bo cho­ciaż spadł śnieg. W tym roku tem­pe­ra­tu­ra jest w oko­li­cach zera, ale nic poza tym. To jed­nak dobry moment, żeby wspo­mnieć póź­no­je­sien­ną wyciecz­kę do Doli­ny Baryczy.

Już w maju, gdy wędro­wa­łem przez Sta­wy Milic­kie w Doli­nie Bary­czy, stwier­dzi­łem, że dobrym pomy­słem było­by odwie­dzić to miej­sce jesie­nią. Tak więc w tym roku w listo­pa­dzie po raz pierw­szy o tak póź­nej porze zde­cy­do­wa­łem się, żeby poje­chać nad Barycz.

Sta­wy

Oka­za­ło się, że był to bar­dzo dobry wybór. Na doda­tek, sta­wy jesie­nią wyglą­da­ją chy­ba jesz­cze cie­ka­wiej i bar­dziej intry­gu­ją­co, niż wio­sną. Miej­sce jest w ogó­le bar­dzo cie­ka­we. Jest to już jed­nak Dol­ny Śląsk i wszyst­ko wyglą­da odro­bi­nę ina­czej. Prze­cho­dzi się przez jaz z jakąś zabyt­ko­wą maszy­ne­rią. Dooko­ła sta­wów znaj­du­ją się tajem­ni­cze lasy. Na roz­sta­ju dróg znaj­du­je się coś w rodza­ju nagrob­ka (sła­bo już czy­tel­ne­go). Dotar­łem tak­że do miej­sca, gdzie – według mapy, set­ki lat temu znaj­do­wa­ło się grodzisko.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *