Wiosna właściwie już w pełni, choć złe ludzie z telewizji straszą, że w sobotę ma się pogorszyć. Mimo wszystko sądzę, że śnieg już nie spadnie. Poza tym, w tym roku zrobiła się wiosna bardzo szybko. Jednego dnia można było zmienić kurtki zimowe na wiosenne, a teraz to i bez kurtek można chodzić, bo temperatura dochodzi do 20 °C.
A teraz coś ciekawszego. Uczniowie mojej szkoły przygotowali Lip Dub. Jest bardzo udany. Warto zobaczyć.
W internecie znalazłem jeszcze jedną ciekawą rzecz. Jestem wielkim fanem Muminków, a ten film podchodzi do nich z lekką ironią. Mimo to daje do myślenia.
Cytując „Władcę Pierścieni” można by powiedzieć, że jest jak „wczesnowiosenny poranek tchnący jeszcze chłodem zimy”. A nieźle ta zima się trzyma w tym roku. Już robiła się wiosna, kiedy znów spadł śnieg i temperatura. Teraz znowu jest odwilż i chyba już na stałe, choć pewności nie ma. Dzisiaj było nawet 20 °C.
Z tejże okazji pierwszy raz od dawna przejechałem się na rowerze. Było nieźle. Ale trzeba jeszcze uważać, bo lubi spaść deszcz. Dobrze, że chociaż nie śnieg.
Mam trochę do napisania, ale zupełnie nie wiem, od czego zacząć. Z resztą chyba i tak nie napiszę o tym wszystkim, o czym bym chciał – bo zapomnę; tym bardziej, że dawno nic nie pisałem.
Zacznę od tego, że byłem dzisiaj na drugim etapie okręgowym Olimpiady Wiedzy o Prawach Człowieka (pododbnie, jak rok temu) i zająłem… pierwsze miejsce!!! Jestem dzięki temu zwolniony z matury z WOSu. Ale nie czas teraz na czcze gadanie, albowiem o wielu rzeczach powinienem napisać. Zapuściłem bloga!
Afisz „Templariuszy”
(1) W ciągu ostatniego czasu miałem okazję zobaczyć w kinie dwa filmy. Pierwszy z nich, to „Templariusze”. Dziwne jest to, że choć premiera była w 2007, to w kinie obraz pojawił się dopiero teraz. Mówi się, że to chyba najdroższy film europejski (ostatnio [?]). Jak widać cena nie zawsze wiąże się z jakością. „Templariusze” opowiadają o… templariuszach, a konkretnie o jednym uwikłanym w splątanym jak „Moda na sukces” romansie pełnym starych waśni, krwawych pojedynków etc. etc. Oczywiście główny bohater z jednej strony jest mnichem-wojowniekiem, a z drugiej wszystko, co robi, robi dla swej ukochanej. Główną zaletą filmu jest to, że zostały w nim oddane dość wiarygodnie realia średniowiecza z okresu krucjat, w szczególności Skandynawii, która – jak wiadomo – ma urzekający wpływ na widzów z bardziej południowej części Europy. Choć nie wiem, czy słusznie.
Film można zobaczyć, choć chyba raczej tylko raz.
Ale w piątek (czyli przedwczoraj) byłem na czymś znacznie lepszym, gdzie już sam tytuł jest raczej gwarancją kinmatografii z wysokiej półki (oczywiście dla kogoś, kto takie coś lubi – nie dla malkontentów!). Ten film, to „Alicja w Krainie Czarów”. Na pewno nie jest to film dla dzieci. Jest pogodny z nutką goryczy, w sumie dla każdego. Na szczęście nie ma w nim jakiś głupich smrodków dydaktycznych, jak np. w „Epoce lodowcowej”.
„Alicja w Krainie Czarów”
Do tego filmu nie mam zastrzeżeń. Choć akurat Zwariowany Kapelusznik nie był w nim najciekawszą postacią.
(2) Ale nie samymi filmami się żyje. Żyje się też koncertami, a ja na całkiem ciekawym byłem 2 – 3 tygodnie temu w Filharmonii Kaliskiej. Przy okazji miałem okazję zobaczyć nową aulę.
w programie:
Witold Lutosławski – Uwertura smyczkowa
Andrzej Panufnik – Koncert skrzypcowy
Samuel Barber – Adagio na smyczki
Samuel Barber – Koncert skrzypcowy
Koncert udany, jedynie to coś tego Panufnika nudne było jak flaki z olejem.
(3) Teraz coś o książkach. Ostatnio przeczytałem „Trans-Atlantyk”. Wiem, już dlaczego Giertych tego nie trawił – po prostu czytając tę książkę trzeba umieć podejść do pewnych spraw z dystansem, trzeba też lubić ironię. Nie ma nic lepszego niż dobra ironia! Gombrowicz w swej powieści skrytykował Polonię mieszkającą gdzieś za Oceanem, która nogami jest w Polsce, a głową gdzieś na drugim końcu świata. Ale przecież dzisiaj sytuacja jest identyczna! Nie mówię o tych, co wyjechali rok czy dwa lata temu do Irlandii, tylko raczej o tych, co wyemigrowali 40 lat temu. Prawda jest taka, że nie mają zielonego pojęcia o tym, co dzieje się w kraju; tym łatwiejszą są pożywką dla imperium pewnego ojca z miasta znanego z pierników.
Moja poprzednia polonistka była w Stanach, gdzie spotkała Polaków, którzy mieszkali tam od wielu lat. Oderwanie od tego, co dzieje się ze oceanem widoczne było także w języku, jakim się posługiwali: tzn. stosowali zwroty, które dzisiaj uważa się za przynajmniej staroświeckie.
A teraz zacząłem czytać „Madame” Antoniego Libery; spodobało mi się już po pierwszej stronie, a niewiele jest takich książek.
(4) Pogoda ostatnimi czasy jest bardzo zmienna. Już zanosiło się na wiosnę, już od 4 rano ptacholce wydzierały dzioby, kiedy znowu przeszło i zmroziło. Efektem srogiej zimy są także powodzie rotzopowe, które widać także w Piwonicach, gdzie mieszkam. Było to nawet pokazane w TVN24.
Powódź w Piwonicach. Zalane boisko.
To Prosna tak wylała.
Powódź w Piwnocach to sprawka Prosny
(5) Wypadałoby napisać coś jeszcze o szkole, ale czy warto sobie tym głowę zawracać?… Jest tak, jak było…
Zima trzyma się w najlepsze, dochodzi teraz do ‑20°C. Śniegu pełno, wszystko zamarza; ale ogólnie nie jest źle. Jestem już na półmetku ferii zimowych, które spędzam dość pracowicie – no może nie aż tak bardzo, ale codziennie 2 – 3 godziny uczę się, głównie historii, choć wiem, że powinienem też i innych rzeczy. Natomiast w poniedziałek jadę do Poznania, bo jest Dzień Otwarty na Wydziale Prawa i Administracji.
(1) W piątek miałem studniówkę – wielka uroczystość. Trochę się tego bałem, ale okazało się, że – oczywiście – niepotrzebnie. Było świetnie. Uroczystość odbyła się w nowej sali w Kaliszu – Aljo; miejsce jest naprawdę godne pochwały (Nie jak w tym beznadziejnym rendez-vous, czy jak to się nazywa, gdzie nie ma klimatyzacji, a okna się nie otwierają). Tańczyłem poloneza, występowałem w kabarecie; siedziałem do 3 nad ranem.
(2) Nowe wydanie zimy. Ta zaatakowała na dobre: śnieg do pasa, ale jest naprawdę ślicznie. Mniej ślicznie jest na ulicach, bo służy drogowe zupełnie nic sobie z tego nie robią i nawet w centrum miasta „odśnieżone” jest tyle, co wyjeździły samochody.
(3) Owsiak obchodzi XVIII urodziny swojego Dzieła, to jest Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy – a media w służbie Moherowego Imperium, nań plują. Obrzydliwe.
Tuż przed osiemnastym finałem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy zaktywizowali się słuchacze Radia Maryja, którym toruńska rozgłośnia chętnie udostępnia swoje audycje, aby mogli do woli szkalować Jerzego Owsiaka. („Gazeta Wyborcza”)
Słuchacze rozgłośni toruńskokatolickiej zarzucają Orkiestrze, że nie rozlicza się ze swoich finansów. A Rydzyk to się może rozlicza?! Takie zarzuty są po prostu śmieszne. Powinniśmy się cieszyć, że jest ktoś taki, kogo akcje nie kończą się na słowach i którego namacalne dowody działalności można znaleźć niemal w każdym szpitalu w kraju. A co daje RM? Grillowane opłatki przed bazyliką kaliską w pierwszy czwartek miesiąca?
W nieunikniony sposób kończy się rok. Ale to naturalna kolej rzeczy i w sumie nie powinno być w tym niczego nadzwyczajnego. Przecież już jutro nowy!
Koniec roku, to okres wszelakiej maści podsumowań. Trochę to nudne i głupie, w szczególności w wykonaniu telewizyjnych programów informacyjnych. Tymczasem New York Times poszedł jeszcze dalej i zabrał się za podsumowanie dekady. Jak dla mnie, to chyba jest to trochę na wyrost. O ile wiem, to dekada kończy się za rok… W każdym razie, na stronie http://www.nytimes.com/interactive/world/2009-decade.html można znalźć kolekcję zdjęć zrobionych przez czytelników gazety.
Park w śniegu
Jak już jestem w takim sylwestrowo-końcoworocznym nastroju, to mogę też coś napisać o samym blogu. Nie wiem, czy ktokolwiek to czyta, czy nie jest to przypadkiem tylko nudny wytwór mojej wyobraźni, ale istnieje już od roku (podczas, gdy sama strona istnieje od sierpnia 2006). Równo 1 stycznia 2009 zacząłem na nim zamieszczać posty.
Zima w parku
A teraz informacje pogodowe. Od dwóch dni pada śnieg: nareszcie; wszystko jest białe. Szkoda tylko, że KLA wraz z Zarządem Dróg Miejskich w Kaliszu przeżywało swoje kolejne porażki. Na drogach nie widać śladu odśnieżania (poza tym, co zostało rozjeżdżone przez samochody). Przez to autobusy mają problem z ruszeniem z miejsca, w szczególności pod górkę.
Atak zimy. Nareszcie
W niedzielę mieliśmy iść z rodziną na koncert do filharmonii, ale okazało się, że wszystkie bilety zostały wyprzedane. Szkoda. A jeśli chodzi o Sylwestra, to spędzę go w domu na oglądaniu filmów. Obym wytrwał do północy 🙂
Nadeszły Święta Bożego Narodzenia. Przez te 2 – 3 dni pozwólmy sobie nic nie robić. Nie myślmy o maturach i innych głupotach. Nie przejmujmy się zmywaniem leżącym w zlewie, nie biegajmy za plamami na obrusie. Nadszedł czas miłego odprężenia i cieszenia się z każdej chwili. Tego życzę wszystkim odwiedzającym moją stronę.
Mam chwilę przerwy, dobry więc to czas, by zaktualizować stronę. A trochę ją zapuściłem. Istnieje więc duże niebezpieczeństwo, że nie napiszę o tym wszystkim, o czym bym chciał.
Matury. Jakiś miesiąc temu pisaliśmy próbną maturę z matematyki (tej, o której już tyle razy pisałem). Jej bezsens ukazał się w arkuszu w całej swej krasie, a potwierdziły to jeszcze wyniki. Gdy je obwieszczono, opinie były sprzeczne:
Aż 76 proc. tegorocznych maturzystów zdało próbną maturę z matematyki – ogłosiła wczoraj Centralna Komisja Egzaminacyjna. Według dyrektorów szkół do dobry wynik.
Próbę zaliczyło 76 proc. – Jeśli taki wynik powtórzy się w maju, będzie to tragedia narodowa – ostrzega szef CKE.
Jest to trochę śmieszne. Moim zdaniem, matura poszła dobrze, bo myślałem, że nie zda ok. 50%. I tak było, ale nie w liceach, gdzie zdało 80% uczniów. Ale co z tego, kiedy zadania zupełnie nie były zróżnicowane i tak naprawdę niewiele sprawdzały. Pokazuje to krzywa wyników z poszczególnych zadań, na której widać, że były one do bani.
Na wykresie widać, że wyniki dla liceum ani myślą układać się w krzywą Gaussa. Świadczy to o ich złym doborze i zróżnicowaniu.
Dostaniemy około 15 wyniki matur, które będą wyglądały mniej więcej tak:
911123
0
1
0
1
1
1
0
1
1
Czyli będziemy sobie mogli zgadywać, co zrobiliśmy dobrze, a co źle. Wyniki ogólnopolskie są dostępne tutaj.
Ale nie samą maturą z matmy żyje człowiek. Trzecioklasiści żyli jeszcze wymysłami wydawnictwa Operon, które w ramach „świetnego” chwytu marketingowego proponują wątpliwej jakości reklamę, czyli zafundowanie próbnej matury. Krążą bowiem plotki, że OKE nie chce takowej organizować, jak to drzewiej bywało. Ja pisałem z polskiego, angielskiego i historii. Ogólnie poszło mi dobrze, choć nauczyciele u mnie w szkole się zbuntowali i powiedzieli, że matur z polskiego nie będą sprawdzać. Więc po co w ogóle je pisaliśmy? Za to maturę z historii rozszerzonej napisałem najlepiej w szkole. Jakiś chociaż sukces.
Moja osiemnastka. 23 listopada 2009 roku skończyłem osiemnaście lat. Niech żyję ja!
Pogoda. Jest już grudzień, więc jest też mróz. Zapowiadano śnieg w całej Polsce, ale oczywiście nic z nieba nie zleciało.
Chcąc-nie chcąc, nie da się uniknąć tematyki szkolnej. Ani na blogu, ani nigdzie indziej, ani tym bardziej w weekend. W weekend? Tak bo wiele czasu poświęcam wtedy na naukę. Robię zadania z matmy. I krew mnie zalew.
Debata, czy matura z matmy jak przedmiotu obowiązkowego powinna być, czy nie – jest bez sensu. A to z tego prostego powodu, że armia matematyków, fizyków, chemików, „ekspertów” z MEN, najróżniejszych konfederacji itp. itd oraz wszyscy ci, którzy w szkole nie mieli z matmą problemów powiedzą, że – „tak tak, tak tak – to bardzo dobrze”. A ci, dla których ostatnia lekcja matematyki była najcudowniejszym dniem w życiu – powiedzą coś zupełnie odwrotnego.
A ja powiem jeszcze co innego. Jeśli chodzi o matmę, to nie jestem wielką gwiazdą w tej dziedzinie, ale jedynek też nie mam. Jednak teraz, gdy przygotowuję się do matury, czas, który mógłbym spędzić na czymś przyjemniejszym, czy dla mnie – z punktu widzenia przyszłych kierunków studiów ważniejszym – spędzam na wałkowaniu testów z matmy. Np. w ciągu ostatnich kilku dni w ogóle nie uczyłem się historii (choć zdaję ją na poziomie rozszerzonym), z to codziennie rozwiązywałem testy z matmy. Pogratulować twórcom reformy. Apotem się będą dziwić, że nie tylko matura z matmy poszła fatalnie ale i z innych przedmiotów również.
Druga sprawa. Mi nic do tego, bo jeszcze jestem w liceum. Ale ciągle powraca sprawa pomysłu jaśnie oświeconej minister B. Kudryckiej, by tylko jeden kierunek studiować za darmo. Nie planuję studiować dwóch kierunków (a już na 100% nie jednocześnie), ale co komu do tego! Jaśnie oświecona niech z łaski swojej zauważy, że student nie uczy się dla niej, nie uczy się dla ojczyzny, ni dla króla czy prezydenta, ani dla niczyich ambicji – tylko dla siebie. Ona odpowiada – dla najlepszych drugi też będzie za darmo. – Ależ zbytek łaski! To, czy ktoś chce studiować fizykę, czy matmę, czy polonistykę, czy może filologię wietnamsko-tajską, czy malarstwo, jest sprawą tylko i wyłącznie samego zainteresowanego.
Na pomysły reformatorów edukacji po prostu ręce opadają.
A teraz coś przyjemniejszego. Na stronie niezawodnego New York Timesa można znaleźć ciekawe zdjęcia i artykuł opowiadające o tym, jak Afganistan wyglądał przed rewolucją religijną. Było to wtedy świetnie rozwijające się państwo i gdyby nie „wybitne” pomysły fanatyków religijnych – byłby to pewnie teraz azjatycki tygrys. Z resztą podobnie było w Iranie.
Można by powiedzieć, że marzenia się spełniają, albowiem ktoś na tę moją stronę czasem zagląda. Wynika to z prowadzonych statystyk, ale także z tego, że ktoś do mnie napisał. Zamieszczam odpowiedź.
Cześć!
Szkoda, że nie zostawiłaś żadnych namiarów do siebie 🙂
Pewnie trochę na tym blogu nakręciłem, jednak ostatecznie informuję, że nie chodzę na korepetycję z WOSu, ponieważ nasza nauczycielka sama nam organizuje powtórzenia. Cieszę się, że do mnie napisałaś. Jeśli możesz, odezwij się i tym razem wpisz np. e‑maila; gg nie używam.
Pozdrawiam
W całej Polsce teraz zamiecie, zawieje, śnieg do pasa. A w Kaliszu oczywiście nic 🙂
Ostatnio pisałem, że „już prawie jesień”, a teraz odpowiedniejsze byłoby „już prawie zima”. W Kaliszu nie jest źle, ale na wschodzie to normalnie solarki i pługi po ulicach jeździły. W niedzielę rzeczywiście pojechałem na poszukiwanie jesieni.
W niedzielę było bardzo ładnie
Ale ten sielski obrazek jest trochę nieaktualny.
Dzisiaj jest Dzień Nauczyciela, więc mam wolne. Ale obowiązki szkolne wolnego nigdy nie mają…
Rok szkolny rozpoczął się na dobre. Jest to dla mnie też rok maturalny. Ale po co się nad tym rozwodzić…
Wreszcie zaczyna się Jesień – zdecydowanie najładniejsza pora roku. Myślę, że w weekend będę miał wystarczająco dużo czasu, by zrobić jej parę zdjęć. Po kilku dniach bardzo deszczowych teraz zrobiło się ciepło i ładnie – choć na tym mi akurat nie zależy. Dla mnie najważniejsze są kolory. W tym roku przeżyłem jesień dwa razy: w Hamm i w Kaliszu.
Dzisiaj nie poszedłem do szkoły, bo dziś wielki dzień. A przynajmniej dość ważny dla mojej szkoły podstawowej (SP nr 15 w Kaliszu im. Szarych Szeregów). Po 50 latach oczekiwania szkoła doczekała się obiektów sportowych z prawdziwego zdarzenia, na których uroczystym otwarciu występuję.
Na koniec jeszcze słowo maturalne: zacząłem już przygotowania. Z matmy, historii, WłOSu…
Jeśli chodzi o komputerowy kanał, to przyzwyczaiłem się już do czystki na dysku (i nienaturalnej prędkości komputera). W sumie sprzęt został już przywrócony do życia.
