wycieczki, krajobrazy, zdjęcia i inne głupoty
Wracałem sobie dzisiaj do domu z wykładu i jak co dzień przechodziłem koło Urzędu Wojewódzkiego przy Al. Niepodległości. A tam taki widok:
To chyba była jakaś akcja zdychającej partii Leppera. Miała być wielka manifestacja, ale chyba nie wyszło… (choć po drugiej stronie ulicy stało dwóch policjantów).
Minął właśnie tydzień od czasu, gdy odwiedziłem dumę Poznania – Park Sołacki. Pod koniec lutego nie prezentuje się on tak okazale, jak latem (latem jest super). Ale i tak jest tam miejsce, by sobie miło pospacerować.
Sołacz jako dzielnica Poznania też jest piękny sam w sobie. Kto tam nie był, a ma możliwość, niech nadrobi zaległości. Jest to dzielnica pełna uroku, gdzie stoją majestatycznie stare wille pośród wysokich drzew. Samochodów niewiele, tylko od czasu do czasu przejedzie jakiś tramwaj.
Serce rośnie, patrząc na te czasy!
Mało przed tym gołe były lasy,
Śnieg na ziemi wysszej łokcia leżał,
A po rzekach wóz nacięższy zbieżał.Teraz drzewa liście na się wzięły,
Polne łąki pięknie zakwitnęły;
Lody zeszły, a po czystej wodzie
Idą statki i ciosane łodzie.Jan Kochanowski ~ Pieśń II
PS. Dzisiaj miałem trochę czasu, by „powalczyć” ze swoją stroną. Zaktualizowałem nieco dział o muzyce.
Gdy w czwartek wracałem w centrum do swojego lokum, nic się nie wykoleiło. A szkoda.
Teraz jestem już w Kaliszu, a podróż, jaką zafundowały mi Przewozy Regionalne do spółki z PKP zapamiętam na długo. Pociąg oczywiście o połowę za mały, ścisk wielki (stałem do Kotlina); na dworcu w Poznaniu brak informacji i bieganie pomiędzy peronami. Jednym słowem podróż pociągiem przypomina raczej wywózkę bydła do rzeźni.
Dwa tygodnie byłem odcięty od telewizora. Teraz włączam, a tam, oczywiście gęba Jarosława. Niedawne pisałem o tym, że Rydzyk został skazany za nadawanie reklam na antenie rozgłośni kościoła toruńskokatolickiego, ale – jako osoba niebywale sprytna – już zwąchał spisek masonów i antychrysta. Ostatnia odrobinkę ucichła sprawa katastrofy, ale – niech nikt się nie łudzi – strażnicy państwa czuwają. J. Gosiewska ostatnio oświadczyła, że tak naprawdę, to nie wiadomo, kto leży w trumnie.
I na koniec to, co przeczytałem w ostatnie „Polityce”:
(…) czyli Jarosław K., który zrobi dowolny pożar, na dowolny temat i w dowolnym miejscu. Niech go Napieralski sprawdzi. Wystarczy szepnąć: – No, Zalewu Zegrzyńskiego toby pan prezes nie sfajczył. I tylko przez Błaszczaka albo Hofmana dodatkowo przekazać, że w Zalewie Zegrzyńskim co dzień kąpie się Bartoszewski, żeby mieć czyste sumienie. Za tydzień mamy pod Zegrzem Pustynię Gobi.
Więcej pod adresem http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/felietony/1513802,1,pies-czyli-kot.read#ixzz1GMogRyW3
Źródło: S. Tym „Obiadek” [w:] „Polityka” nr 11 (2798), 12 marca 2011
Jutro mija dwunasty dzień mojej bytności w Poznaniu: czas wracać do Kalisza. Podróż zapewne nie będzie przyjemna. Gdy ostatnio wracałem PKSem, warunki były chyba gorsze od tych, jakie mają prosiaki wiezione do rzeźni. Zastanawiam się, czy przypadkiem przewoźnik nie obdziera swoich pasażerów z godności (a jak wiadomo, byłoby to przestępstwo przeciwko prawo człowieka). Jutro czeka mnie ciężka przeprawa w pociągu, który będzie o połowę za mały.
Aż chciałoby się zacytować Brzechwę:
Żółw chciał pojechać koleją,
Lecz koleje nie tanieją,
Żółwiowi szkoda pieniędzy,
„Pójdę pieszo, będzie prędzej”
A tak z przyjemniejszych rzeczy, to pogoda się robi coraz ładniejsza. W niedzielę byłem w Parku Sołackim, niedługo umieszczę jakieś zdjęcia.
Taki dziś się zrobił ładny dzień. To znaczy nie od razu. O szóstej rano było ‑6ºC, czyli było całkiem zimno. Dla odmiany teraz jest chyba +6ºC; w każdym razie jest dość ciepło, a słońce zagląda w okno, więc widać, jakie jest brudne. Teraz trzeba mieć nadzieję, że niedługo zacznie się wszystko zielenić.
Ten sennowiosenny nastrój z pewnością zmienił tramwaj, który wykoleił się na Kórnickiej, niemal na moich oczach. Wyglądało to dość efektownie, bo nie co dzień widzi się koła tramwaju na chodniku.
A może ten tramwaj miał (jak to kiedyś w Trójce ujął W. Mann) wiosenne ocipienie?
PS. Można o tym też przeczytać na stronie MPK.
Dawno nie pisałem niczego na blogu, bo po pierwsze nie było o czym, bo – po drugie – była sesja i po trzecie, przez pewien czas moja strona była niedostępna. Teraz strona jest dostępna, sesja się skończyła i zaczął się drugi semestr, i – na koniec – moja strona zmieniła się dosyć i choćby o tym można pisać.
Uznałem, że poprzedni wygląd strony był już zbyt długo i trzeba go nieco odświeżyć. Ten utrzymany jest w tonie mleka ze śmietaną, tzn. kraina łagodności. Nic specjalnego, nic wyróżniającego się, tylko klasyczny ład i harmonia. Ble, ble, ble …
Jak wspomniałem, rozpoczął się drugi semestr i praktycznie wymieniły mi się wszystkie przedmioty. Poza tym skończyła się już sesja i wiem, że pierwszy semestr mam zaliczony – tym samym przeszedł on już do historii. Pewnie dużo czasu zajmie, nim znowu będę się chciał zajmować logiką, czy ekonomią. Teraz muszę się poświęcić czterem przedmiotom historycznym i już nie wiem, co gorsze.
PS. Robi się trochę ciepleć. (Idzie wiosna)
PPS. Na stronie jest jeszcze wiele do zrobienia. Wszelkie wskazówki i wytknięcia błędów są mile widziane.
Niebywałe, cud się stał. Wreszcie ktoś zauważył, że Radio Maryja popełnia przestępstwa w eterze. Ku mojej satysfakcji Ojciec Dyrektor beknie za to, że na antenie wzywa do nielegalnych zbiórek pieniędzy, czyli jednym słowem cycka pieniądze od słuchaczy, których najpierw poddaje praniu mózgu.
Kara jest śmiesznie niska. Z resztą są ważniejsze sprawy. Kiedy organy ścigania zrobią coś z antysemityzmem, szowinizmem, zboczeniami ideologicznymi i nawoływaniem do przemocy na antenie rozgłośni kościoła toruńsko-katolickiego? KRRiT działa bardzo opieszale. A przecież na te wszystkie przewinienia są prawdziwe, namacalne dowody – a nie jakiś byty mętne jak wywody redemptorysty.
Kogo to interesuje, niech poklika tutaj: ksenofobia i antysemityzm • szerzenie nienawiści • jeszcze raz ksenofobia • materiały do posłuchania (np. antysemityzm).
Dzisiaj mija kolejny miesiąc od katastrofy, której mam już serdecznie dosyć. Spece od polityki (szczególnie ci pisowi) i niektórzy dziennikarze (oczywiście nie mówię tutaj o mediach koncernu kościoła toruńsk0-katolickiego, bo ci są poza wszelkimi miarami) twierdzą, że przyczyn spadku poparcia dla Platformy Obywatelskiej należy upatrywać właśnie w katastrofie i sprawie raportu, śledztwa itd. Nic bardziej mylnego! Jak można być tak aroganckim i krótkowzrocznym, by tak mówić. Fakt faktem, poparcie dla rządy może spadać, ale nie dlatego, że kogoś obchodzi raport, czy śledztwo, tylko dlatego, że wszyscy mają już serdecznie dosyć ględzenia w kółko o tym samym i chcieliby już więcej o tym nie słyszeć.
Dzisiaj znowu na Krakowskim Przedmieściu odbyło się żałosne przedstawienie w wykonaniu J. Kaczyńskiego i jego świty. A propos tego niedługo opublikuję moje nowe opowiadanie…
W przerwie pomiędzy nauką o dyskontach weksli (ekonomia) i definicjach rekurencyjnych (logika) znalazłem bardzo ciekawą stronę, na której można porównać różne kraje. Na przykład, gdybyśmy żyli w Bangladeszu, mielibyśmy 2,4 raza więcej dzieci. Gdyby jakiś Polak przeprowadził się do Czech, to zużywałby ponad 70% więcej elektryczności. Z badań wynika również – co mnie zdziwiło – że gdybyśmy przeprowadzili się do Japonii, to mielibyśmy 7% więcej wolnego czasu. Gdyby z kolei ktoś zdecydował przeprowadzić się ze Stanów Zjednoczonych do Polski, zużywałby 70% prądu mniej i spożywałby 77% mniej tłuszczu.
Stuk-stuk, stuk-stuk… Cóż to za dźwięki w miastach uniwersyteckich? Czy to dzięcioły wylazły już z ukrycia? Nie! To sesja się zbliża i wszyscy kują… Za mną już kolokwium z logiki, które nie poszło mi tak, jak chciałem, bo dostałem 3+. Mam nadzieję, że egzamin pójdzie lepiej. Niestety pomyliłem modus ponendo ponens z modus tollendo tollens. Z kolei w piątek czeka mnie zaliczenie z prawa wyznaniowego.
Wszystkim w podobnej sytuacji życzę dużo szczęścia, bo ono jest tu niezbędne.
Na facebooku ukonstytuowała się grupa ludzi, którzy chcą, by 3 lutego został ogłoszony Dniem Bez Smoleńska. A właściwie bez całodniowego medialnego gęgolenia o katastrofie smoleńskiej, bez pokazywania Kaczyńskiego i Macierewicza w telewizorni, bez wzajemnego oskarżania się i plucia na siebie. Ja się do tego całym sobą przyłączam i popieram. Starczy nam już tego tańczenia na trumnach!
To, że w TVN24 o niczym innym nie można od 10 kwietnia 2010 r. usłyszeć zrobiło się męczące już w tymże kwietniu, ale po prawie roku, to już naprawdę można mieć dosyć. Choćby nie wiadomo jakie cuda były w nie wiadomo jakim raporcie, to mi się nie chce o tym po prostu słuchać.
Powyżej zamieszczam łącze do artykuły znalezionego w sieci poświęconego wystawie zorganizowanej w Stanach Zjednoczonych na temat pamiętników i dzienników sławnych ludzi. Wśród zdjęć można obejrzeć osobiste „relikwie” należące do królowej Wiktorii, Alberta Einsteina i Charlotte Bronte. Jest tam też manuskrypt Confessiones św. Augustyna, bo to przecież też rodzaj pamiętnika (i spowiedzi).
PS. Zaliczyłem pierwsze kolokwium (z logiki).
