Wiśniary

(1) Wła­śnie wró­ci­łem z rwa­nia wiśni. Byłem tam od 8.00 do ok. 15.00. Zebra­łem oko­ło 25 koszy­ków; będę z tego miał może z 15 zł… No cóż – już wiem, jak było w łagrach. Jutro też idę.

(2) A gdy wró­ci­łem, oka­za­ło się, że w War­sza­wie roz­ró­ba jak rzad­ko. Kup­cy posta­no­wi­li pójść w śla­dy gór­ni­ków, rol­ni­ków i stocz­niow­ców zacho­wu­ją­cych się jak koty na wio­snę – też poszli rzu­cać pły­ta­mi chod­ni­ko­wy­mi. Jest to oględ­nie mówiąc obrzy­dli­we (i tro­chę śmiesz­ne też). Naszą sto­li­cę szpa­cą bla­sza­ne budy roz­lo­ko­wa­ne w cen­trum mia­sta, ale nie moż­na ich usu­nąć. Waż­ne, by wła­dze War­sza­wy się nie ugię­ły; sko­ro kup­cy nie chcą opu­ścić hal po dobro­ci – to jest to tyl­ko i wyłącz­nie ich pro­blem; komor­nik ma pra­wo użyć róż­nych środ­ków. Tak więc krzy­ki typu „gdzie jest demo­kra­cja?!” i poka­zy­wa­nie spa­ło­wa­nych ple­ców jest nie na miej­scu. Z resz­tą w Kali­szu jest nie­wie­le lepiej; wła­ści­wie nie ma żad­ne­go ład­ne­go pla­cu, bo na Nowym Ryn­ku urzą­dzo­no targ i teraz nie dość, że to miej­sce zosta­ło pozba­wio­ne wszel­kie­go uro­ku i zosta­ło zaśmie­co­ne, to postrze­ga­ne jest rów­nież jako wylę­gar­nia menel­stwa. Jak było tam kie­dyś, moż­na zoba­czyć tutaj.

Nie­ste­ty War­sza­wa jest stolicą.

(3) Pogo­da może być, ale gorą­co nie jest.

(4) Jesz­cze jed­no; war­to coś napi­sać o naj­now­szym wybry­ku pre­ze­sa Impe­rium Toruń­sko-Kato­lic­kie­go i Ojcu-Dyrek­to­rze Pew­nej Roz­gło­śni. W cza­sie zlo­tu* RRM w Czę­sto­cho­wie, kolej­ny raz zabły­snął swo­ją eru­dy­cją błysz­cząc rasi­stow­skim kawa­łem. Moż­na prze­czy­tać o tym tutaj. Bez odszczek­nię­cia się nie obyło.

(5) Za tydzień jadę do Świe­ra­do­wa. Cho­dzi­ła mi po gło­wie wyciecz­ka, do Dre­zna, ale to jed­nak zbyt dale­ko.

* Nie­któ­rzy mówią, że to była piel­grzym­ka; ale na piel­grzym­kę ludzie idą się modlić, kon­tem­plo­wać, ewen­tu­al­nie śpie­wać naboż­nie pie­śni. Nie idą tam w celu zaku­pie­nia tele­fo­nów komór­ko­wych, wysłu­cha­nia nowych stra­te­gii mar­ke­tin­go­wych, pod­że­ga­nia do nie­na­wi­ści, czy też wysłu­cha­nia orę­dzia eks-premiera.