Powrót do Kalisza

Jutro mija dwu­na­sty dzień mojej byt­no­ści w Pozna­niu: czas wra­cać do Kali­sza. Podróż zapew­ne nie będzie przy­jem­na. Gdy ostat­nio wra­ca­łem PKSem, warun­ki były chy­ba gor­sze od tych, jakie mają pro­sia­ki wie­zio­ne do rzeź­ni. Zasta­na­wiam się, czy przy­pad­kiem prze­woź­nik nie obdzie­ra swo­ich pasa­że­rów z god­no­ści (a jak wia­do­mo, było­by to prze­stęp­stwo prze­ciw­ko pra­wo czło­wie­ka). Jutro cze­ka mnie cięż­ka prze­pra­wa w pocią­gu, któ­ry będzie o poło­wę za mały.

Aż chcia­ło­by się zacy­to­wać Brzechwę:

Żółw chciał poje­chać koleją,
Lecz kole­je nie tanieją,
Żół­wio­wi szko­da pieniędzy,
„Pój­dę pie­szo, będzie prędzej”

A tak z przy­jem­niej­szych rze­czy, to pogo­da się robi coraz ład­niej­sza. W nie­dzie­lę byłem w Par­ku Sołac­kim, nie­dłu­go umiesz­czę jakieś zdjęcia.