Wpisy

Opublikowane w

Znowu o reformach

Chcąc-nie chcąc, nie da się unik­nąć tema­ty­ki szkol­nej. Ani na blo­gu, ani nigdzie indziej, ani tym bar­dziej w week­end. W week­end? Tak bo wie­le cza­su poświę­cam wte­dy na naukę. Robię zada­nia z mat­my. I krew mnie zalew.

Deba­ta, czy matu­ra z mat­my jak przed­mio­tu obo­wiąz­ko­we­go powin­na być, czy nie – jest bez sen­su. A to z tego pro­ste­go powo­du, że armia mate­ma­ty­ków, fizy­ków, che­mi­ków, „eks­per­tów” z MEN, naj­róż­niej­szych kon­fe­de­ra­cji itp. itd oraz wszy­scy ci, któ­rzy w szko­le nie mie­li z mat­mą pro­ble­mów powie­dzą, że – „tak tak, tak tak – to bar­dzo dobrze”. A ci, dla któ­rych ostat­nia lek­cja mate­ma­ty­ki była naj­cu­dow­niej­szym dniem w życiu – powie­dzą coś zupeł­nie odwrotnego.

A ja powiem jesz­cze co inne­go. Jeśli cho­dzi o mat­mę, to nie jestem wiel­ką gwiaz­dą w tej dzie­dzi­nie, ale jedy­nek też nie mam. Jed­nak teraz, gdy przy­go­to­wu­ję się do matu­ry, czas, któ­ry mógł­bym spę­dzić na czymś przy­jem­niej­szym, czy dla mnie – z punk­tu widze­nia przy­szłych kie­run­ków stu­diów waż­niej­szym – spę­dzam na wał­ko­wa­niu testów z mat­my. Np. w cią­gu ostat­nich kil­ku dni w ogó­le nie uczy­łem się histo­rii (choć zda­ję ją na pozio­mie roz­sze­rzo­nym), z to codzien­nie roz­wią­zy­wa­łem testy z mat­my. Pogra­tu­lo­wać twór­com refor­my. Apo­tem się będą dzi­wić, że nie tyl­ko matu­ra z mat­my poszła fatal­nie ale i z innych przed­mio­tów również.

Dru­ga spra­wa. Mi nic do tego, bo jesz­cze jestem w liceum. Ale cią­gle powra­ca spra­wa pomy­słu jaśnie oświe­co­nej mini­ster B. Kudryc­kiej, by tyl­ko jeden kie­ru­nek stu­dio­wać za dar­mo. Nie pla­nu­ję stu­dio­wać dwóch kie­run­ków (a już na 100% nie jed­no­cze­śnie), ale co komu do tego! Jaśnie oświe­co­na niech z łaski swo­jej zauwa­ży, że stu­dent nie uczy się dla niej, nie uczy się dla ojczy­zny, ni dla kró­la czy pre­zy­den­ta, ani dla niczy­ich ambi­cji – tyl­ko dla sie­bie. Ona odpo­wia­da – dla naj­lep­szych dru­gi też będzie za dar­mo. – Ależ zby­tek łaski! To, czy ktoś chce stu­dio­wać fizy­kę, czy mat­mę, czy polo­ni­sty­kę, czy może filo­lo­gię wiet­nam­sko-taj­ską, czy malar­stwo, jest spra­wą tyl­ko i wyłącz­nie same­go zainteresowanego.

Na pomy­sły refor­ma­to­rów edu­ka­cji po pro­stu ręce opadają.

A teraz coś przy­jem­niej­sze­go. Na stro­nie nie­za­wod­ne­go New York Time­sa moż­na zna­leźć cie­ka­we zdję­cia i arty­kuł opo­wia­da­ją­ce o tym, jak Afga­ni­stan wyglą­dał przed rewo­lu­cją reli­gij­ną. Było to wte­dy świet­nie roz­wi­ja­ją­ce się pań­stwo i gdy­by nie „wybit­ne” pomy­sły fana­ty­ków reli­gij­nych – był­by to pew­nie teraz azja­tyc­ki tygrys. Z resz­tą podob­nie było w Iranie.

Arty­kuł: http://www.nytimes.com/2009/10/18/weekinreview/18bumiller.html?_r=1&hp i zdję­cia: http://lens.blogs.nytimes.com/2009/10/17/archive‑7/

Opublikowane w

Odpowiedź

Moż­na by powie­dzieć, że marze­nia się speł­nia­ją, albo­wiem ktoś na tę moją stro­nę cza­sem zaglą­da. Wyni­ka to z pro­wa­dzo­nych sta­ty­styk, ale tak­że z tego, że ktoś do mnie napi­sał. Zamiesz­czam odpowiedź.

Cześć!
Szko­da, że nie zosta­wi­łaś żad­nych namia­rów do siebie 🙂
Pew­nie tro­chę na tym blo­gu nakrę­ci­łem, jed­nak osta­tecz­nie infor­mu­ję, że nie cho­dzę na kore­pe­ty­cję z WOSu, ponie­waż nasza nauczy­ciel­ka sama nam orga­ni­zu­je powtó­rze­nia. Cie­szę się, że do mnie napi­sa­łaś. Jeśli możesz, ode­zwij się i tym razem wpisz np. e‑maila; gg nie używam.
Pozdrawiam

W całej Pol­sce teraz zamie­cie, zawie­je, śnieg do pasa. A w Kali­szu oczy­wi­ście nic 🙂

Opublikowane w

Co najmniej już jesień

Ostat­nio pisa­łem, że „już pra­wie jesień”, a teraz odpo­wied­niej­sze było­by „już pra­wie zima”. W Kali­szu nie jest źle, ale na wscho­dzie to nor­mal­nie solar­ki i płu­gi po uli­cach jeź­dzi­ły. W nie­dzie­lę rze­czy­wi­ście poje­cha­łem na poszu­ki­wa­nie jesieni.

IMG_0938.jpg
W nie­dzie­lę było bar­dzo ładnie

Ale ten siel­ski obra­zek jest tro­chę nieaktualny.

Dzi­siaj jest Dzień Nauczy­cie­la, więc mam wol­ne. Ale obo­wiąz­ki szkol­ne wol­ne­go nigdy nie mają…


Opublikowane w

Już właściwie jesień

Rok szkol­ny roz­po­czął się na dobre. Jest to dla mnie też rok matu­ral­ny. Ale po co się nad tym rozwodzić…

Wresz­cie zaczy­na się Jesień – zde­cy­do­wa­nie naj­ład­niej­sza pora roku. Myślę, że w week­end będę miał wystar­cza­ją­co dużo cza­su, by zro­bić jej parę zdjęć. Po kil­ku dniach bar­dzo desz­czo­wych teraz zro­bi­ło się cie­pło i ład­nie – choć na tym mi aku­rat nie zale­ży. Dla mnie naj­waż­niej­sze są kolo­ry. W tym roku prze­ży­łem jesień dwa razy: w Hamm i w Kaliszu.

Dzi­siaj nie posze­dłem do szko­ły, bo dziś wiel­ki dzień. A przy­naj­mniej dość waż­ny dla mojej szko­ły pod­sta­wo­wej (SP nr 15 w Kali­szu im. Sza­rych Sze­re­gów). Po 50 latach ocze­ki­wa­nia szko­ła docze­ka­ła się obiek­tów spor­to­wych z praw­dzi­we­go zda­rze­nia, na któ­rych uro­czy­stym otwar­ciu występuję.

Na koniec jesz­cze sło­wo matu­ral­ne: zaczą­łem już przy­go­to­wa­nia. Z mat­my, histo­rii, WłOSu…

Jeśli cho­dzi o kom­pu­te­ro­wy kanał, to przy­zwy­cza­iłem się już do czyst­ki na dys­ku (i nie­na­tu­ral­nej pręd­ko­ści kom­pu­te­ra). W sumie sprzęt został już przy­wró­co­ny do życia.

Opublikowane w

Ale kanał

(1) Ale kanał. Zepsuł mi się kom­pu­ter, padł sys­tem; zgi­nę­ły wszyst­kie pli­ki, łącz­nie z moim stro­na­mi inter­ne­to­wy­mi; 7 000 zdjęć i masą pli­ków muzycz­nych. Nie­któ­re doku­men­ty były na pły­tach, ale i tak to tro­chę zaj­mie, nim przy­wró­cę kom­pu­ter do życia…

(2) Zaczy­na­ją się przy­go­to­wa­nia do matu­ry: dzi­siaj pierw­szy raz byłem na dodat­ko­wych zaję­ciach z historii…

Opublikowane w

Po powrocie z wymiany

(1) Ponad tydzień temu wró­ci­łem z Hamm. A wła­ści­wie, to nie tyl­ko w Hamm, ale tak­że z Heer­gu­go­wa­ard. Byłem na wymia­nie szkol­nej; oba te mia­sta są part­ne­ra­mi Kalisza.

Na głównym placu w Soest
Na głów­nym pla­cu w Soest

Hamm, to uro­cze mia­sto w zachod­nich Niem­czech (Nad­re­nia Pół­noc­na-West­fa­lia). Pod wzglę­dem wiel­ko­ści jest siód­me w Niem­czech; choć wca­le na takie nie wyglą­da: jest bar­dzo zie­lo­ne nie tyl­ko za spra­wą licz­nych par­ków, ale tak­że dzię­ki temu, że czę­sto by prze­je­chać z jed­ne­go stad­te­il (coś, jak dziel­ni­ca (albo raczej wio­ska słu­żeb­na 🙂 )) to dru­gie­go, trze­ba minąć pola, lasy, łąki. Jego cen­trum sta­no­wi ład­ny plac, na któ­rym stoi kościół św. Paw­ła (pro­te­stanc­ki).

Mia­sto jest świet­nym miej­scem dla rowe­rzy­stów: są w nim licz­ne ścież­ki rowe­ro­we. Czę­sto jest tak, że nawet jest oddziel­na sygna­li­za­cja świetl­na dla rowe­rów. Trze­ba się jed­nak pil­no­wać, bo ozna­cza to nie tyl­ko wygo­dy, ale tak­że poli­cjan­ci („żaby”) na rowe­rach ści­ga­ją­ce nie­uważ­nych. Jeż­dże­nie w miej­scach ozna­ko­wa­nych „tyl­ko dla pie­szych” nie przej­dzie. Na szczę­ście bez pro­ble­mu moż­na zna­leźć par­king dla rowerów.

Będąc w Hamm odwie­dzi­li­śmy nie­da­le­ko poło­żo­ne Soest – nie­wiel­kie, pocho­dzą­ce ze śre­dnio­wie­cza mia­stecz­ko. W prze­ci­wień­stwie do Hamm (zbu­rzo­ne­go w cza­sie woj­ny), tam jest peł­no zabytków.

Z cie­ka­wo­stek dodam, że Hamm było daw­niej mia­stem typo­wo prze­my­sło­wym (leży w Zagłę­biu Ruh­ry). Dziś zosta­ła tyl­ko jed­na kopal­nia, resz­ta popa­da w ruinę. Jest tam wie­le osób z pol­ski­mi nazwi­ska­mi – są to potom­ko­wie Pola­ków, któ­rzy przy­by­li tam, aby zna­leźć pra­cę w prze­my­śle ok. 200 lat temu.

Jed­ną z głów­nych atrak­cji w mie­ście jest Maxi­mi­lian­park. Pod­cho­dzi­li­śmy do tego z rezer­wą: widzie­li­śmy bowiem zdję­cia wiel­kie­go budyn­ku ufor­mo­wa­ne­go na kształt sło­nia. Niem­cy chwa­li­li się, że to naj­więk­szy słoń świa­ta; dla nas był przede wszyst­kim naj­brzyd­szy. Stwier­dzi­li­śmy, że park, to chy­ba jakaś wiel­ka kasza­na: na począt­ku bar­dziej wyglą­da jak ogród bota­nicz­ny. Jed­nak, gdy poszli­śmy dalej, oka­za­ło się, że są tam nie­sa­mo­wi­te pla­ce zabaw, na któ­rych doro­sły (lub pra­wie doro­sły) czło­wiek może dostać mał­pie­go rozumu.

Hamm war­to odwiedzić.

Z naszą wyciecz­ką po 4 dniach w Niem­czech, poje­cha­li­śmy do Holan­dii, do Heer­hu­go­wa­ard, któ­re tak­że jest mia­stem part­ner­skim Kali­sza. To jest znacz­nie mniej­sze mia­sto – ok. 50 tys. miesz­kań­ców, powsta­łe na tere­nach, gdzie jesz­cze 100 lat temu była woda. W Holan­dii widzie­li­śmy oczy­wi­ście całą masę wia­tra­ków i wiel­ką sieć kanałów.

Heer­hu­go­wa­ard raczej nie ma żad­ne­go szcze­gól­ne­go uro­ku, a wszyst­kie domu są tam raczej pobu­do­wa­ne „na jed­no kopyto”.

Na miej­scu dowie­dzie­li­śmy się, że po naszym przy­jeź­dzie, przy­jeż­dża tam pre­zy­dent Kali­sza. A to w związ­ku z otwar­ciem nowej dziel­ni­cy miesz­ka­nio­wej. Jej nie­zwy­kłość pole­ga na tym, że jest ona zupeł­nie samo­wy­star­czal­na ener­ge­tycz­nie. Ceny domów, jak wyni­ka z moich obli­czeń, od ok. 300 tys. do 500 tys. zło­tych – czy­li nie tak źle.

Z wyciecz­ki war­to zoba­czyć zdjęcia.

(2) Po powro­cie, musia­łem wró­cić do rze­czy­wi­sto­ści. A tu spraw­dzia­ny, kart­ków­ki i zale­gło­ści. Ale bar­dzo szyb­ko się z nimi uwi­ną­łem i teraz pra­cu­ję już w nor­mal­nym try­bie. O ile taki ist­nie­je w kla­sie maturalnej.

(3) Dzi­siaj wypeł­ni­łem dekla­ra­cję matu­ral­ną. A tam takie cuda: pol­ski na pozio­mie pod­sta­wo­wym i roz­sze­rzo­nym (+ pre­zen­ta­cja), mat­ma na wia­do­mym pozio­mie, volens nolens histo­ria (nie chcem ale muszem), angiel­ski pod­sta­wo­wy i roz­sze­rzo­ny oraz WOS. Nie chce mi się po raz kolej­ny poru­szać spra­wy matur, bo pisa­łem już o tym nie raz. Nie będę więc pisał, że oddzie­le­nie pozio­mów na pol­skim to idio­tyzm etc. etc. W sumie w maju cze­ka mnie 9 egza­mi­nów. Zaczą­łem już cho­dzić na kor­ki z mat­my i histo­rii. (Trze­ba było zostać w Hamm…)

(4) W Niem­czech była już jesień, u nas poja­wia się bar­dzo leni­wie – a prze­cież to naj­pięk­niej­sza pora roku! Dzi­siaj poja­dę tro­chę jej poszukać…

(5) Nie wiem, czy to zbieg oko­licz­no­ści, czy też może ktoś to prze­czy­tał, ale gdy byłem ostat­nio w biblio­te­ce, to czy­tel­nia była otwarta.

PS. Prze­pra­szam, że dłu­go nie pisa­łem, ale jakoś nie mia­łem do tego melodii.

Opublikowane w

Już jesień

Moim zda­niem pogo­da robi się coraz ład­niej­sza i w ogó­le świat robi się coraz pięk­niej­szy. Oczy­wi­ście więk­szość osób tego zda­nia nie podzie­la, ale ja naj­bar­dziej ze wszyst­kich pór roku lubię jesień. Wró­ci­łem wła­śnie z wyciecz­ki rowe­ro­wej – to dopie­ro począ­tek wrze­śnia, więc nie ma za bar­dzo na co patrzeć. Ale już moż­na gdzie­nie­gdzie doj­rzeć bar­dzo ład­ne żół­te i poma­rań­czo­we list­ki. Z resz­tą drze­wa nawet zimą – gdy są zupeł­nie „na gola­sa” to i tak są bar­dzo ładne.


To zdjęcie zrobiłem nieopodal miejsca, gdzie mieszkam
To zdję­cie zro­bi­łem nie­opo­dal miej­sca, gdzie miesz­kam • Zobacz więcej

Jed­nak wrze­sień, któ­ry nad­szedł to nie­tyl­ko począ­tek jesie­ni, ale tak­że szko­ły. My zaczy­na­my bar­dzo powo­li: zupeł­nie jak w wier­szu „Loko­mo­ty­wa”. Ale za to jak póź­niej będzie­my pędzić! I to bez hamulców!

Na razie jedzie­my na wymia­nę do Nie­miec – to już za mniej niż tydzień, w czwar­tek. Odwie­dzi­my tak­że Holandię.


Wyświetl więk­szą mapę

Opublikowane w

1. i 2. września

Dzi­siaj jakoś prze­ży­łem pierw­szy dzień lek­cji w kla­sie matu­ral­nej. W sumie żad­na rewe­la­cja, bo był on dość nud­ny. Oży­wi­ła go pierw­sza lek­cja nowe­go przed­mio­tu – Wie­dzy o Kulturze.

Dosta­li­śmy nowy plan, któ­ry zmie­ni się pew­nie jesz­cze z dzie­sięć razy. W sumie trud­no oce­nić, czy plan jest „dobry”, czy „zły” – jest kil­ka tyl­ko rze­czy, jak np. o któ­rej się wycho­dzi ze szko­ły w pią­tek. Ja mam szczę­ście, bo w ogó­le naj­póź­niej wycho­dzę o 15.10, a w pią­tek o 13.25 – to dużo lepiej, niż rok temu, gdy w pią­tek sie­dzia­łem do 16.30. Z „pere­łek” nale­ży tyl­ko zazna­czyć, że jutro (tj. w czwar­tek) mam 7 godzin, idę na 7.00 i zaczy­nam wuefem.

W ostat­niej kla­sie nie mam już fizy­ki, che­mii, czy bio­lo­gii – mam za to 6 godzin pol­skie­go, 4 histo­rii, 4 mat­my, 2 WOSu. Jak mawia pewien ojciec będą­cy dyrek­to­rem pew­nej roz­gło­śni: Alle­lu­ja i do przodu!

70. rocznica

Od paru dni – czy ktoś tego chce, czy nie – każ­dy musi słu­chać o bez prze­rwy oma­wia­nej 70. rocz­ni­cy wybu­chu II woj­ny świa­to­wej. 1 wrze­śnia na Wester­plat­te w Gdań­sku spo­tka­ło się kil­ku­na­stu przed­sta­wi­cie­li róż­nych państw z Kaczyń­skim, D. Tuskiem, Ange­lą Mer­kel i Puti­nem na cze­le. Tak oce­nia­no to w Pol­sce: http://passent.blog.polityka.pl/?p=603, a tak za gra­ni­cą: http://www.nytimes.com/2009/09/02/world/europe/02russia.html?emc=tnt&tntemail1=y. Ja oso­bi­ście byłem cie­ka­wy prze­mó­wie­nia A. Mer­kel, któ­re­go jed­nak nie sły­sza­łem. Przy Kaczyń­skim zarzą­dzo­no wyłą­cze­nie telewizorni.

Opublikowane w

Powrót z Rusinowa. Narzekanie na bibliotekę (ze szczególnym uwzględnieniem filii nr 4 w Kaliszu) i trochę na szkołę

W sobo­tę nie­spiesz­nie i bez­tro­sko zasia­dłem sobie do kom­pu­te­ra, by napi­sać parę słów o moim wyjeź­dzie nad Morze Bał­tyc­kie, ale oka­za­ło się, że z tego nici, bo nie­opła­co­ny ser­wer się zdez­ak­ty­wo­wał, a tro­chę to zaję­ło, nim go przy­wró­ci­łem do życia (tj. zapłaciłem).

Więc po kolei: w pią­tek w nocy wró­ci­łem z Rusi­no­wa, potem pew­nie umiesz­czę jakieś zdję­cia. Pogo­dę mie­li­śmy bar­dzo ład­ną – moż­na się było bez pro­ble­mów opa­lać, czy kąpać w morzu. Poza tym naszym głów­nym zaję­ciem było „pró­bo­wa­nie się” do wyjaz­du do Hamm (a to już za tydzień). Rusi­no­wo to wio­cha zabi­ta decha­mi, ale bar­dzo ład­na i spo­koj­na. Nie­opo­dal jest „mia­stecz­ko” – Jaro­sła­wiec, któ­re tak napraw­dę nie jest nawet gmi­ną. Jego cen­trum to głów­na uli­ca, któ­ra ma morze ze 100 metrów – napcha­na jest bud­ka­mi z wsze­la­kim badzie­wiem, ale moż­na tam tak­że kupić bar­dzo dobre (i bar­dzo dro­gie) gofry. Pla­ża w Rusi­no­wie i oko­li­cach jest dość ład­na i nie jest zapcha­na. Nie­ste­ty jest dość kamie­ni­sta, podob­nie jak dno morza. Dla cie­ka­wych dopi­szę, że tem­pe­ra­tu­ra moża wyno­si­ła zawsze ok. 19° C, przy temp. powie­trza ok. 25° C. Nie było źle. (Nie ma tam raczej wia­tru; fale porząd­ne też były tyl­ko nie­ste­ty raz). W trak­cie wyjaz­du poje­cha­li­śmy też do Ust­ki (Koło­brzeg za dale­ko, a Dar­ło­wo za bli­sko) – w sumie nic tam cie­ka­we­go nie ma, ale to ład­ne miasto.

W sobo­tę i nie­dzie­lę po powro­cie „tro­chę docho­dzi­łem” do sie­bie, choć to chy­ba raczej za dużo powie­dzia­ne. Inny­mi sło­wy – leni­łem się. Za to w ponie­dzia­łek wyru­szy­łem do mia­sta, by poczy­nić ostat­nie przy­go­to­wa­nia przed roz­po­czę­ciem roku szkol­ne­go. Chcia­łem kupić tramp­ki, ale tako­wych nie zna­la­złem; posze­dłem też do biblio­te­ki (i tu docho­dzę do kulminacji).

Naj­pierw uda­łem się do Biblio­te­ki Głów­nej na ul. Legio­nów, gdzie obsłu­ga jak zwy­kle była bar­dzo miła i spraw­nie dzia­ła­ją­ca. Dodam, że w BG nawet w waka­cje jest otwar­te w przy­zwo­itych godzi­nach – czy­li pra­wie od rana do wie­czo­ra. A póź­niej uda­łem się, do filii nr 4. I zosta­łem z niej wyrzu­co­ny. W sumie słusz­nie, bo przy­sze­dłem przed cza­sem. Ale kto to sły­szał, żeby biblio­te­ka była czyn­na tyl­ko od 12 do 18. Z resz­tą to pół bie­dy, bo w inne dni jest otwar­ta np. od 9 – 15. Tak, czy owak – za krót­ko. Zasła­nia­nie się sys­te­mem kom­pu­te­ro­wym jest tro­chę żało­sne. Nie sądzę, by ktoś z obsłu­gi biblio­te­ki to prze­czy­tał. A szko­da, bo to nie jedy­na uwa­ga, jaka jest do nich kie­ro­wa­na. Na stro­nie inter­ne­to­wej łaska­wie infor­mu­ją czy­tel­ni­ków, że w czy­tel­ni są 23 miej­sca. Szko­da tyl­ko, że czy­tel­nia jest zawsze zamknięta.

Koniec narze­ka­nia na biblio­te­kę. Teraz trze­ba pona­rze­kać na szko­łę. A ta się wła­śnie dzi­siaj roz­po­czę­ła. Co praw­da z dniem uro­dze­nia wszy­scy jeste­śmy ska­za­ni na zda­wa­nie matu­ry, ale nie sądzi­łem, że tak szyb­ko znaj­dę się w kla­sie matu­ral­nej. Pew­nie jutro przyj­dę do szko­ły i od razu zacznie się chry­ja i cią­głe przy­po­mi­na­nie, że „jeste­ście prze­cież już w kla­sie matu­ral­nej” albo „za chwi­lę matu­ra!”. Tak, tak – sły­szy­my to od już conajm­niej dwóch lat. My odgry­wa­my rolę kró­li­ków doświad­czal­nych, bo jako pierw­si od kupy lat będzie­my zda­wać obo­wiąz­ko­wo mate­ma­ty­kę. Mnie w naj­bliż­szym cza­sie cze­ka jesz­cze kurs pra­wa jazdy.

Więc narze­ka­nie dopie­ro się zacznie!

Opublikowane w

Za chwilę jadę!

Już jestem spa­ko­wa­ny i nie­cier­pli­wie ocze­ku­ję wyjaz­du – a to jesz­cze kil­ka godzin. Zapra­szam jesz­cze do obej­rze­nia zdjęć z wycie­czek rowe­ro­wych po oko­li­cach Kalisza.

Nad Prosną zdjecie_20090814_0396.jpg

Kościół na Dobrzecu

Kościół na Dobrzecu

Jestem tro­chę zdenerwowany…

Opublikowane w

Do Rusinowa

(1) Przy­go­to­wy­wu­ję się do wyjaz­du do Rusi­no­wa, do któ­re­go jadę jutro. Zro­bi­li­śmy już duże zaku­py, trze­ba się jesz­cze będzie spa­ko­wać. Myśla­łem, że ta miej­sco­wość jest koło Koło­brze­gu (i w sumie jest) ale bli­żej z niej do Jaro­sław­ca. Pogo­da zapo­wia­da się nie­zła. Pew­nie wezmę apa­rat i zro­bię tro­chę faj­nych zdjęć.


Wyświetl więk­szą mapę

(2) Kil­ka dni temu skoń­czy­łem czy­tać „Bra­ci Kara­ma­zow” (bar­dzo dobra książ­ka), a zaczą­łem „Mistrza i Małgorzatę”.

(3) War­to zaj­rzeć do dzia­łu publi­ka­cje.

Opublikowane w

Porządki

(1) Od daw­na prze­ży­wam matu­rę, no bo jak mam nie prze­ży­wać (?). Niby już wia­do­mo, jak to będzie, choć nicze­go nie może­my być pew­ni, a to dzię­ki naszym wła­dzom. Trud­no się poła­pać w prze­pi­sach: na począt­ku ogło­szo­no, że będzie moż­na zda­wać tyl­ko 3 przed­mio­ty, ale pomysł był tak idio­tycz­ny, że nie chce mi się o tym pisać. Na szczę­ście, w lip­cu „Gaze­ta Wybor­cza” ogło­si­ła, że prze­pi­sy mają się zmie­nić – na korzyść abi­tu­rien­tów. Za nim te rado­sne nowi­ny tra­fi­ły do mych uszu, wysła­łem list do CKE. Była to nie­sły­cha­nie dłu­ga epi­sto­ła, utrzy­ma­na w naj­grzecz­niej­szym tonie, na jaki było mnie stać. Nie­ca­ły tydzień temu wró­ci­łem z gór i oka­za­ło się, że odpo­wiedź już na mnie cze­ka. Było to tyl­ko jed­no, ale dłu­gie zda­nie, w któ­rym potwier­dzo­no donie­sie­nia „Wybor­czej”. Kamień spadł mi z ser­ca. Nie­ste­ty nie odnie­sio­no się do wszyst­kich kwe­stii, któ­re poruszyłem.

(2) Dzi­siaj w domu mie­li­śmy apo­ka­lip­sę w wyda­niu kie­szon­ko­wym, tzn. wymia­nę mebli. Krzą­ta­li­śmy się dooko­ła sta­rych (by się ich pozbyć) i nowych (by je pousta­wiać i pousta­wiać w nich). Zaję­ło nam to nie­mal cały dzień. To, co było pod sta­ry­mi sza­fa­mi, z powo­dze­niem mogło­by kon­ku­ro­wać z kurzem z gro­bow­ca Kazi­mie­rza Wiel­kie­go. Brrreeee.

Dumnie wspierane przez WordPress